- Jestem tutaj już po raz siódmy, jedno spotkanie opuściłem z powodu choroby, ale jako ostrowskie koło Związku Sybiraków bierzemy w tych uroczystościach czynny udział od samego początku – informuje Tadeusz Jemielita, przewodniczący ostrowskich Sybiraków. Oprócz niego z Ostrowi przyjechało w tym roku na Marsz dziesięcioro byłych zesłańców, członkowie sybirackich rodzin i sympatycy Związku, a także uczniowie i nauczyciele ze Szkoły Podstawowej w Kalinowie, noszącej imię Zesłańców Syberyjskich oraz ze SP i GP w Jasienicy. Po zbiórce przy Pomniku Katyńskim, ulicami Białegostoku ruszył Marsz Żywej Pamięci. Wrażenie było niesamowite. Tysiące ludzi, w tym mnóstwo młodzieży, dziesiątki sztandarów, transparenty z nazwami i herbami miast z całej niemal Polski, a także z Litwy i Białorusi wypełniły po brzegi białostockie ulice. Tegoroczny Marsz poświęcony został pamięci polskich Matek Sybiraczek jako wyraz hołdu, uznania, wdzięczności i podziękowania za ich heroizm, poniewierkę i cierpienia na „nieludzkiej ziemi”. Po Mszy św. w kościele pw Ducha Świętego celebrowanej przez Metropolitę Białostockiego - ks. abpa Edwarda Ozorowskiego, uczestnicy uroczystości zebrali się przy Grobie Nieznanego Sybiraka, kryjącym prochy zesłańca z roku 1940 i AK-owca z roku 1944, gdzie duchowni katoliccy i prawosławni odmówili modlitwy za zmarłych na zesłaniu. Następnie głos zabrali przedstawiciele władz państwowych, wojewódzkich i samorządowych. Po apelu poległych zakończonym salwą honorową, podnóże pomnika-grobu pokryły wieńce i wiązanki kwiatów. W podziemiach kościoła pw Ducha Świętego można było zwiedzić panoramę Golgoty Wschodu Polskich Zesłańców, Muzeum Sybiraków oraz obejrzeć wstrząsajacą wystawę „Matki Sybiraczki”, przy której wiele osób nie kryło wzruszenia. Ostrowscy sybiracy spotkali znajomych z poprzednich marszów, przybyłych na uroczystości z Litwy i Białorusi. Świat jest jednak mały. Wśród nich spotkaliśmy wilnianki znające bardzo dobrze legendę Wileńszczyzny - księdza Józefa Obrębskiego z Mejszagoły, który przed wojną uczył się w ostrowskim gimnazjum, a w tym roku skończył 103 lata. Wzruszający i budzący wiele nadziei był widok młodych ludzi, oblegających byłych zesłańców i słuchających w skupieniu ich wspomnień. Może dzięki nim przetrwa pamięć o tysiącach ofiar Archipelagu Gułag, zesłanych tam jedynie za to, że byli Polakami. Czy jednak tylko młode pokolenie ma o nich pamiętać? I tu mała refleksja. Na początku lat dziewięćdziesiątych na wniosek radnej z Komitetu Obywatelskiego zmieniono w Ostrowi nazwę ulicy Bojowników o Wolność i Demokrację na ulicę Sybiraków. Niestety, po kilku miesiącach, na wniosek części mieszkańców przywrócono jednak starą nazwę. A może wrócić do tego pomysłu? Co roku Rada Miasta nadaje nazwy nowym ulicom, są ponadto bezimienne parki, mają być w mieście ronda. Może jednak znalazłoby się w Ostrowi jakieś godne miejsce dla uczczenia pamięci zesłańców syberyjskich? (Andrzej Mierzwiński)