Demokracja jest podobno najlepszym z ustrojów, który daje ludziom wiele swobód, nie żądając niemal nic w zamian. Mamy więc, między innymi, wolność słowa, a co za tym idzie wolność mediów, prawo do krytyki i brak cenzury. O takie wolne społeczeństwo walczyły całe pokolenia, również i moje. Nie wszyscy jednak chcą dostrzec, że za wolnością podąża również odpowiedzialność za to co się robi, mówi i pisze. I tak jak niegdyś dążyłem do wolności, tak teraz będę domagał się odpowiedzialności i sprawiedliwości.

W numerze 37 „Nowości Ostrowskich” z dnia 15 września ukazał się materiał „Odkrywamy tajemnicę burmistrza - jak sfałszował dokumenty?” podpisany przez JR, a będący zlepkiem manipulowania faktami i dokumentami oraz pomówieniami i oszczerstwami pod moim adresem. Powoływanie się przy tym na rzetelność i obiektywizm oraz twierdzenie, że autor (czy raczej autorzy) nie robią tego dla siebie, ani dla jakichś ukrytych celów, jest obrażaniem inteligencji czytelników. Publiczną jest już przecież tajemnicą, w jakim celu powstała ta gazeta i kim są jej mocodawcy, którzy w tak „wyrafinowany” sposób przygotowują się do przyszłorocznych wyborów samorządowych. Zamiast jednak przedstawiać swoje zalety i umiejętności, wybrali oni drogę oczerniania i niszczenia potencjalnych konkurentów w sposób bezwzględny i nie przebierający w środkach. Od pierwszego numeru tej gazety stałem się obiektem niewybrednej i brutalnej kampanii szkalowania, pomówień i oskarżeń. Były zarzuty o ustawianych przetargach, łapówkach, ubeckiej agenturze. Posunięto się nawet do donosu na miasto, mogącego przynieść nam niepowetowane szkody. Ewidentne nasze sukcesy i osiągnięcia, których zazdroszczą nam inni, tutaj przedstawiane były jako klęski i niepowodzenia. Gdy te „rewelacje” okazały się niewypałami, sięgnięto po sprawdzoną broń. Afera fałszersko-korupcyjna powinna zdaniem jej pomysłodawców wystarczająco głęboko mnie pogrążyć i otworzyć wolną drogę do ratusza tym, podobno uczciwym, prawdomównym i nieposzlakowanym moralnie kandydatom. Jak w takim razie należy rozumieć próbę szantażu i wymuszenia współfinansowania gazety, w zamian za co miałem być pozostawiony w spokoju? W takim kontekście zdanie o dążeniu do tego aby „kierowali nami ludzie godni swoich stanowisk, uczciwi”, jest co najmniej nie na miejscu.

O złej woli autorów, mimo wielokrotnych zapewnień, że wszystkie ich działania mają na celu jedynie udowodnienie i pokazanie prawdy, jest chociażby fakt, że nikt z gazety nie zwrócił się do mnie, mimo tak poważnych oskarżeń, o jakiekolwiek wyjaśnienia.

Stanowczo więc oświadczam, że wszystkie zarzuty dotyczące popełnionych rzekomo przeze mnie czynów, zawarte w 37 numerze „Nowości Ostrowskich” są wyłącznie kłamstwem, manipulacją i pomówieniami. Nie mam jednakże zamiaru zniżać się do poziomu autorów i tłumaczyć z niepopełnionych win. Nie mogę jednak też pozwalać na dalsze bezkarne szkalowanie, zniesławianie i poniżanie. Nie mogę też się zgodzić, aby w imię czyichś niespełnionych ambicji cierpiała moja rodzina. Dlatego też skierowałem sprawę do prokuratury, a wkrótce zostaną poczynione następne kroki na drodze prawnej. Informuję również, że nie będę niczego wyjaśniał w mediach, tłumaczył się z absurdalnych i spreparowanych zarzutów, ani też udzielał żadnych wywiadów w tej sprawie. Nie pozwala mi na to mój honor i wyniesiony z rodzinnego domu system wartości. Wiem, że nie popełniłem żadnego przestępstwa i wierzę, że żyjemy w państwie prawa. Niech więc do głosu dojdzie prawo i prawda!