Certyfikat PaT dla Sceny Kotłownia

17.05.201117:44

Anna

„Kopciuch” czyli klasyka twórczej resocjalizacji pojawi się na VI Przystanku PaT Ostrów Mazowiecka ma wielkie szczęście!

Scena KOTŁOWNIA w Ostrowi Mazowieckiej otrzymała Certyfikat PaT

„Kopciuch” czyli klasyka twórczej resocjalizacji pojawi się na VI Przystanku PaT Ostrów Mazowiecka ma wielkie szczęście!

To właśnie w tym mieście działa SCENA KOTŁOWNIA ze stale rosnącym uznaniem teatralnej publiczności oraz samorządowych władz miasta i powiatu obecnymi także na premierze. Brawo!. Teatr w 2009 roku był jednym z największych odkryć społeczności PaT. Od tego czasu stale pojawia się w programie Przystanków PaT.
W tym roku w Teatrze Letnim Przystanku, zobaczymy spektakl „Kopciuch” w reżyserii Rafała Swaczyny. To wyjątkowy tekst Janusza Głowackiego wtopiony w kraty i relacje poprawczaka dla dziewcząt (2 godziny z przerwą). Ważna realizacja, duża obsada, wielkie oczekiwanie. Już zapraszamy! W dniu 23. premiery scena KOTŁOWNIA otrzymała znak jakości twórczej profilaktyki w programie PaT czyli CERTYFIKAT ”Wspiera nas PaT”. Oznacza to, że logo tego wyróżnika może być umieszczane na materiałach promocyjnych teatru.
Przy okazji zachęcamy lokalne media do upowszechniania tej dobrej wiadomości oraz do odwiedzania KOTŁOWNI przynajmniej w dniu premiery. Chyba, że w Ostrowi to codzienność i na łamach miejsca brak. Tak czy inaczej warto pisać – jak to drzewiej nazywano – o teatrze czynionym z miłośnictwa.

Kopciuch w Kotłowni

Nic się lepiej nie sprzedaje niż krew, łzy i zbrodnia. Od ostatniego weekendu na deskach Sceny Kotłownia sztuka Kopciuch o tym, jak bezwzględne mogą być media.
Mamy za sobą kolejną premierę w Scenie Kotłownia. Tym razem na tapetę wzięli sztukę Janusza Głowackiego "Kopciuch". Historia kilku dziewczyn z poprawczaka, do których świata wchodzi telewizja, by nakręcić film z ich udziałem. Sztuka, jak powiedział reżyser Rafał Swaczyna, jest swoistą kontynuacją Poobiednich igraszek, z których trochę już chyba wyrośli. Nic się lepiej nie sprzedaje niż krew, łzy i zbrodnie. Wie o tym Reżyser (w tej roli Michał Swaczyna), którego nie interesuje działalność artystyczna pensjonariuszek, ale ich przeżycia i dramaty. Wie o tym również Zastępca Dyrektora (Marek Bożykowski), który robi wszystko, by zadowolić media, nie waha się przy tym przekraczać żadnych granic. Niesamowita kulminacyjna scena, gdy Zastępca z makiawelicznym uśmieszkiem obserwuje rozgrywający się właśnie dramat. Stoi z boku, poza światłami, nie mówi nic, ale to on był głównym bohaterem tej sceny. Gdy będziecie oglądać spektakl, zwróćcie uwagę na Marka. Wrażenie nie zapomniane. Bardzo dobra scenografia. Część sceny za kratami. Tam przebywają pensjonariuszki. Duży plus na choreografię przygotowaną przez Martynę Gałęzkę. Tango w wykonaniu dziewczyn robiło wrażenie. Szczególnie jeśli ma się w pamięci dużo słabsze z Wdów. Świetna scena, gdy wchodzi Reżyser z Operatorem (Piotr Trentowski), a dziewczyny wdrapują się na kraty, zalotnie przy tym wyginając ciała. W tej sztuce debiutowały dwie osoby. Kinga Pochmara i Daria Kołodziejczyk. Pierwszą znamy z występów w grupie Zament. Taniec, to jej wyraźnie mocna strona i na scenie pod tym względem mocno się wyróżniała. Bardzo ekspresyjna i ruchliwa. Druga z debiutantek, grała postać, która chce stać z boku. Ciekawa jestem jej w roli bardziej żywiołowej. Ciekawym pomysłem było obsadzenie niedużej i drobnej Alicji Bauer w roli przywódcy, który trzęsie całym poprawczakiem. Pozostałe role grają: Justyna Wilczyńska, Weronika Kaczmarek i Dorota Herman. Ukazane relacje między dziewczynami i personelem pokazują, że jednak nic nie jest takie, jak się wydaje z początku. Z każdą minutą odkrywamy kolejne dno. Części możemy się tylko domyślać, jak w scenie, gdy dziewczyna, w kusej koszulce, w nocy gdzieś jest wyprowadzana przez Zastępcę. Część widzimy coraz wyraźniej, jak dramatyczna walka o przetrwanie czy próba zachowania prywatności. Czy uda się to tytułowej bohaterce (w tej roli Dorota Herman), o tym można się przekonać na kolejnym spektaklu już 21 maja (sobota) o godzinie 19.00.

Autor: Anna Krajewska-Polak, www.ostrowmaz.com