Zbliżający się okres Bożegonarodzenia to szczególna chwila w życiu każdego człowieka, nie tylko chrześcijanina. Stajemy się, wówczas, dla siebie nieco lepsi, milsi, bardziej otwarci i serdeczni. Chętnie antycypujemy doniosłe wydarzenie narodzin Bożej Dzieciny z Betlejem. Śpiewamy kolędy i pastorałki opowiadające nam o doniosłości zapowiedzi proroków, która się spełnia w przychodzącym Jezusie. Łamiemy się białym chlebem, który nawiązuje do błogosławieństwa Dzieciny z Bet Lehem – Betlejem – Domu chleba, składamy sobie serdeczne życzenia. Wigilie instytucjonalne mocno nawiązują do tej rodzinnej i domowej, stając się namiastką ubogiej stajenki i naszej spieszności by oddać pokłon Synowi Bożemu.

 

Tak też młodzież ze Szkolnego Koła Caritas działająca przy tej szkole, pod okiem ks. Jana i ks. Marcina, w połączeniu z zespołem muzycznym i chórkiem szkolnym, prowadzonym przez panią Agnieszkę Jakubiak, w dniu 19 grudnia 2012 przedstawiła na sali gimnastycznej wigilijną opowieść o szewcu Mateuszu. Wymowna treść uwspółcześnionej wersji wydarzeń nawiązujących do przychodzącego Jezusa, była okazją do refleksji odkrywania Boga w swoim życiu. W pięciu aktach przeplatanych śpiewem kolęd, widzowie mogli odkrywać ogromną dobroć emanującą z serca głównego bohatera, szewca Mateusza, który nigdy nie przeszedł obojętnie wobec potrzebujących: klientek, żołnierza, bezrobotnego Łukasza, przekupki Katarzyny i złodziejaszka Tomka Zawady czy kobiety z dzieckiem. Pointą opowieści było przyjście samego Jezusa, który uświadomił szewca, że w każdym z tych potrzebujących On sam był obecny, bo kto pochyla się na jednym z tych maluczkich, z którymi utożsamia się sam Chrystus, to tym samym oddaje pokłon Bożej Dziecinie. Na koniec pani dyrektor Ewa Subda wszystkim podziękowała za trud i zaangażowanie się w ową opowieść niosącą przesłanie, by Boga odkrywać na co dzień w prozaiczności naszych czynów i dobroci serca niesionej drugiemu.(x. Passero).