WYPALANIE TRAW JEST ZABRONIONE
Akty prawne:
Ustawa z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92,poz. 8), Ustawa z dnia 28.09.1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. nr 45, poz. 435 z późniejszymi zmianami)
Za wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów grożą nagany kary aresztu od roku do 10 lat oraz grzywny, która może wynosić od 20 do 5000 zł. Rolnikowi, który nie przestrzega zakazu wypalania traw grozi zmniejszenie wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich od 3 do 20%, a nawet pozbawienie rolnika całej kwoty płatności za dany rok.
WYPALANIE TRAW JEST ZAGROŻENIEM DLA LUDZI
Wypalanie traw co roku jest przyczyną pożarów, w których giną ludzie, niszczony jest dobytek całego życia, dym z płonących nieużytków jest przyczyną wypadków i kolizji drogowych, dym z pogorzeliska powoduje również zatrucia.
WYPALANIE TRAW NISZCZY PRZYRODĘ
Ogień , przenoszący się z wypalanych nieużytków niszczy bezpowrotnie bezcenne drzewostany obszarów leśnych. Spalony las regeneruje się kilkadziesiąt lat. Ziemia na pogorzeliskach staje się jałowa, giną mrówki, biedronki, dżdżownice, pszczoły i trzmiele. Pożar niszczy miejsca lęgowe gatunków gnieżdżących się na ziemi i w krzewach ptaków, palą się już zasiedlone gniazda z jajami lub pisklętami. Ogień niszczy miejsca bytowania bażantów, kuropatw, zajęcy , saren, jeleni i dzików. Giną pożyteczne płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety, ryjówki, jeże, zające, lisy , nornice i inne drobne gryzonie). Ogień niszczy torfowiska, które na regeneracje potrzebują kilku tysięcy lat.
STATYSTYKA POŻARÓW
Pożary traw najczęściej występują na południu Mazowsza. W 2012 r najwięcej ich było w powiatach: radomskim – 970, szydłowieckim – 688, przysuskim – 380 i w mieście Radom – 590. Komenda Powiatowa Straży Pożarnej w Ostrowi Mazowieckiej zanotowała 164 pożarów traw.