W niedzielę Chrystusa Dobrego Pasterza, ostrowska parafia nosząca ten sam tytuł, przeżywała swoją podwójną uroczystość. Odpustowe świętowanie zostało połączone z przyjęciem sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej przez młodzież drugich klas gimnazjalnych.

 

Licznie zebrani wierni w asyście księży z dekanatu i duchownych gości z sąsiednich parafii miasta oraz młodzieży oczekującej na przyjęcie sakramentu bierzmowania, pod przewodnictwem pasterza diecezji ks. bp Janusza Stepnowskiego, sprawowali w imię Chrystusa Dobrego Pasterza ofiarę mszy świętej. Myśl świętego Ignacego Antiocheńskiego: „Uważajcie za ważną tylko taką Eucharystię, która sprawowana jest pod przewodnictwem biskupa lub tego, komu on zleci. Gdzie pojawi się biskup, tam niech będzie wspólnota tak, jak tam, gdzie jest Chrystus Jezus, tam jest i Kościół powszechny”, jak nic, stała się żywą, podobnie jak w początkach Kościoła.

Obecność biskupa ordynariusza była podwójną konfirmacją w wierze całej wspólnoty parafialnej. Tych już wybierzmowanych, podtrzymał jako dobry pasterz w wyznawaniu wiary, a ci zaś, którzy po intensywnym kilkumiesięcznym przygotowywaniu się, zostali w niej umocnieni. 83 młode osoby pomazane na czołach krzyżem świętym i naznaczone znamieniem darów Ducha Świętego powiększyły grono dojrzałych wiernych wspólnoty. Jednak wcześniej wsłuchali się w słowo wsparcia, jakiego udzielił im ks. biskup w homilii, podkreślając, by korzystali z mocy darów Ducha Świętego w codzienności życia oraz wobec wyzwań i zagrożeń, jakie niesie współczesny świat; by się nie dali zdusić i stłamsić krążącemu złu; by umieli mówić nie szatanowi, który przybiera imię ulicznych band, narkotyków, internetowych pokus czy namawiacza, by nie pójść do kościoła.

 

Zwieńczeniem tej bogatej liturgii była eucharystyczna procesja wokół świątyni, w której Chrystus ukryty w monstrancji Najświętszego Sakramentu, był niesiony przez pasterza diecezji, w asyście dzielnych strażaków, pobożnych ministrantów, dzieciaków komunijnych sypiących pod stopy kwiatkami, grona kapłanów, różańcowych kobiet dźwigających figury i obrazy, powiewających feretronów, chóralnego śpiewu i wtórujących wiernych, wszystkim błogosławił. Wdzięczny lud odśpiewał Te Deum, a ks. biskup udzielił wszystkim błogosławieństwa.