Ostrów wkrótce zasłynie… łucznikami

03.07.200815:02

Bractw łuczniczych w Polsce jest już dość dużo, choć znacznie mniej niż bractw rycerskich. Ostrowskie bractwo przybierze wkrótce formę stowarzyszenia. Niebawem odbędzie się dyskusja, jaką nazwę mu nadać. Stowarzyszenie będzie miało na celu m. in. propagowanie łucznictwa jako formy rekreacji oraz historii Ziemi Ostrowskiej. Z czasem pewnie wydana zostanie książka na temat dziejów tych ziem, ze szczególnym uwzględnieniem średniowiecza.

Bawią się w średniowiecze

Inne miasta mogą mieć, a Ostrów nie? Takie pytanie stawiał sobie od dłuższego czasu Andrzej Mierzwiński. Ma na myśli modne ostatnio imprezy kostiumowe, nawiązujące do konkretnych wydarzeń historycznych.
- Nasze miasto ma swoją historię, i to dość ciekawą, ale zabytków nie ma prawie wcale – mówi Andrzej Mierzwiński. – Tym bardziej ważną rolę spełnić mogą inscenizacje historyczne. Takie imprezy, a konkretnie inscenizacje bitew, odbywają się cyklicznie między innymi w Ostrołęce i Pułtusku. W Ostrowi mamy pewien kłopot, bo nie było tu żadnych większych bitew z udziałem wojsk polskich. To może być jednak także atut, bo w końcu nie musimy się skupiać tylko na martyrologii.

Pojedziemy na łów

Prof. Adam Dobroński przyjechał w ubiegłym roku do swej rodzinnej Ostrowi z ciekawą informacją. Otóż litewski historyk Mečislovas Jučas twierdzi, że w Ostrowi Mazowieckiej w 1392 roku zostało podpisane porozumienie między królem Władysławem Jagiełło a ks. Witoldem, że nie będą już bić się między sobą, tylko wystąpią razem przeciw Krzyżakom. Do porozumienia doszło w dworze leśnym ks. Janusza I – szwagra ks. Witolda (księżna Anna Danuta była rodzoną siostrą Witolda).
Cechą wspólną tych, którzy zebrali się w ostrowskim dworze, było zamiłowanie do polowań. Jak twierdzi Jan Długosz, król Jagiełło gotów był pozostawić sprawy państwowe, aby tylko wybrać się do puszczy. Ks. Witold też lubił polować, podobnie ks. Janusz z żoną. Można być niemal pewnym, że to pamiętne spotkanie w 1392 roku zakończyło się łowami. Wtedy w podostrowskich lasach spotkać można było żubra, czasem tura i niedźwiedzia, a także dziki, wilki, sarny, jelenie.
- W średniowieczu podstawową bronią miotającą był łuk – mówi A. Mierzwiński. – Używali ich nie tylko przedstawiciele ówczesnych elit, ale także puszczańscy mieszkańcy tych okolic. Czy najlepszym pomysłem na imprezę nawiązującą do historii nie jest zorganizowanie w Ostrowi turnieju łuczniczego?
Odpowiedź na to pytanie była twierdząca. Stąd już tylko mały krok do powstania Bractwa Łuczniczego. Pomysł trafił na podatny grunt. Wokół Mierzwińskiego zgromadziła się grupa zapaleńców, którym to się spodobało. Pierwszymi byli Elżbieta Chojnacka – dyrektorka miejskiej biblioteki i Marek Kukiełka – pracownik MOSiR, a wkrótce dołączyli do nich Anna i Andrzej Stepnowscy oraz Barbara i Tomasz Zawiszowie. Dziś są członkami Bractwa Łuczniczego.
Bractwo zadebiutowało na początku czerwca, podczas Dni Ostrowi. W Ogródku Jordanowskim jego członkowie wzięli udział w turnieju łuczniczym zorganizowanym przez grupę rekonstrukcji historycznych ze Szczytna, który bezapelacyjnie wygrała Ewa Kukiełka – żona Marka. W pobitym polu pozostawiła pozostałych członków bractwa oraz innych uczestników turnieju.
- To był udany debiut – mówi o turnieju Andrzej Mierzwiński, który zdołał już niemal skompletować bojowy strój łucznika, brakuje mu tylko butów.
Następny turniej odbędzie się za rok. Będzie jeszcze ciekawszy i być może w obsadzie międzynarodowej, bo ostrowscy łucznicy chcą zaprosić kolegów z Litwy, a może także z Riazania, z którym Ostrów nawiązał ostatnio współpracę. Kto wie, czy turniej nie będzie połączony z inscenizację średniowiecznego polowania.

Sami się finansują