Ksiądz Prałat Józef Obrębski

Otrzymał honorowe obywatelstwo Miasta Ostrów Mazowiecka uchwałą RM
z dnia 30.06. 2009 r.

Urodził się 19 marca 1906 roku w Skarzynie Nowym parafia Rosochate k/ Czyżewa. Gdy ukończył wiejską szkołę, rodzice wysłali go w roku 1917 na dalszą naukę do ostrowskiego gimnazjum. Był świadkiem rozbrajania Niemców na ostrowskich ulicach w listopadzie 1918r., w którym zresztą brali udział jego koledzy ze stancji. W roku 1925 przeniósł się do Wilna gdzie zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego. Dwa lata studiował filozofię oraz cztery – teologię. Święcenia kapłańskie otrzymał w wileńskim kościele św. Jana z rąk metropolity arcybiskupa Romualda Jałbrzykowskiego w roku 1932. Pracę duszpasterską rozpoczął w Turgielach k/Wilna, nieopodal majątku gen. Lucjana Żeligowskiego, z którym wkrótce się zaprzyjaźnił. Zajmował się nie tylko pracą duszpasterską. Krzewił również oświatę (także rolniczą), polską kulturę, wraz z parafianami założył teatr amatorski. Gdy w roku 1940 Wileńszczyznę zajęły wojska sowieckie, rozpoczęły się gwałty, mordy i prześladowania wszystkiego co polskie i katolickie. Ks. Obrębski niósł pomoc prześladowanym oraz ludziom, którzy nagle znaleźli się bez środków do życia. Podobnie było podczas okupacji niemieckiej. Prawdziwym cudem uniknął wtedy obozu lub nawet śmierci dzięki wstawiennictwu niemieckiego kapitana – Austriaka z Tyrolu. W Turgielach utrzymywał bliskie kontakty z polską partyzantką. Miał być nawet kapelanem w Wileńskim Zgrupowaniu AK, ale wypadki potoczyły się zbyt szybko. Znał osobiście gen. „Wilka” Krzyżanowskiego oraz innych dowódców AK na Wileńszczyźnie i był świadkiem ich podstępnego aresztowania przez Sowietów. Z uwagi na ogromny mir i poważanie jakim się cieszył wśród okolicznej ludności, władze sowieckie przeniosły go w roku 1950 do parafii w Mejszagole, ale i tutaj wkrótce stał się najwyższym autorytetem dla mieszkańców. W jego niedużym domku ukrywali się uciekinierzy z łagrów, wyrzuceni z Wilna polscy profesorowie, tutaj dożywali ostatnich swych dni sędziwi księża, dla których nie było miejsca w sowieckim „raju”. Ksiądz Obrębski przyjmował pod swój dach wszystkich krzywdzonych przez komunistyczny reżim, nie zważając na narodowość czy wyznanie. Ukrywał Polaków i Litwinów, księży katolickich, ale też i duchownego grekokatolickiego, a nawet Żyda, który przez jakiś czas grał w mejszagolskim kościele na organach. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości przeciwstawiał się narastającym waśniom polsko-litewskim i ponownemu zwalczaniu polskości na Wileńszczyźnie, tym razem przez Litwinów. Za wieloletnie zasługi w szerzeniu duchowości i podtrzymywaniu polskości na Wileńszczyźnie, został odznaczony Złotą Odznaką Orderu Zasługi RP oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku ubiegłym otrzymał pierwszą na Litwie Kartę Polaka. Ksiądz prałat zawsze bardzo ciepło wspomina okres nauki w naszym mieście i przyjaźnie jakie zawarł w Ostrowi w latach gimnazjalnych. W roku 2006 podczas wizyty ostrowiaków w Mejszagole, poprosił o tylko jedną pamiątkę z naszych stron, o garsteczkę ostrowskiej ziemi, którą chce zabrać ze sobą do grobu.

Ksiądz prałat Józef Obrębski zmarł 7 czerwca 2011 r. w Mejszagole.

Projekt,

CMS,

hosting

-

Maxus Net Communications 2007