strona główna mapa serwisu kontakt szukaj
Dane teleadresowe Urzędu Miasta
09.02.2012
14:04Anna
URZĄD MIASTA
07-300 Ostrów Mazowiecka
ul. 3 Maja 66
Centrala 29 679 54 50
Tel. sekretariat 29 679 54 55 lub 56
Fax. 29 679 54 22
e-mail: poczta@ostrowmaz.pl
Otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Ostrów Mazowiecka uchwałą RM
z dnia 22.11.2011 r.
Prof. dr hab. Andrzej Szujecki urodził się w 1929 r. w Stawiskach, powiat Kolno. Mieszkał w wielu miejscowościach, m.in. w Łomży, Katowicach, Warszawie oraz Ostrowi Mazowieckiej. W 1938 roku przebywał we Lwowie, gdzie uczył się w szkole im. Marii Magdaleny. Los nie szczędził Profesorowi dramatycznych przeżyć. Wywieziony przez organa sowieckie w 1940 roku ze Lwowa wraz z matką do Kazachstanu. Wyzwolenie z zesłania zawdzięczał utworzeniu w ZSRR Armii Polskiej generała Andersa. Z "nieludzkiej ziemi" wydostał się z rodzicami do Iranu, a następnie przebywał w Indiach i w Rodezji (południowo-wschodnia Afryka). Po rozmaitych przygodach, których wystarczyłoby do nakręcenia wieloodcinkowego filmu, powrócił z matką do Polski w sierpniu 1947 roku. W latach 1947/48 i 1948/49 uzyskał małą maturę i ukończył klasę I w liceum w Ostrowi Mazowieckiej. Był w tym czasie czynnym uczestnikiem życia sportowego i artystycznego, zaangażowany w pracy harcerskiej jako drużynowy Harcerskiego Oddziału Pożarniczego, zastępca hufcowego. Maturę uzyskał jako ekstern w Liceum im. A. Mickiewicza w Warszawie w 1949 r. Studia wyższe na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego ukończył w 1953 r. W 1962 r. Rada Wydziału Leśnego nadała mu stopień doktora nauk leśnych, a stopień doktora habilitowanego w 1966 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1974 r., a profesora zwyczajnego nauk leśnych w 1980 r. W 1989 r. został wybrany na członka korespondenta PAN. Jest także członkiem rzeczywistym Warszawskiego Towarzystwa Naukowego i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Leśnego. Pracę zawodową rozpoczął w 1953 r. w Katedrze Ochrony Lasów SGGW, zajmując kolejno stanowiska od zastępcy asystenta do profesora. W latach 1984-87 był zastępcą sekretarza naukowego, początkowo w Wydziale II Nauk Biologicznych, później na Wydziale V Nauk Rolniczych i Leśnych PAN. W roku akademickim 1992/93 pracował także jako profesor w Wyższej Szkole Bankowości i Ubezpieczeń w Warszawie, wykładając ekologię. W okresie od 1 grudnia 1993 r. do 18 listopada 1997 r. był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Ochrony Środowiska. Członek rzeczywisty PAN.
Jako uczony jest specjalistą w zakresie entomologii i ekologii lasu. Szczególne sukcesy odniósł w poznaniu leśnej fauny glebowej, badaniu wpływów człowieka na ekosystemy leśne i rozwijaniu się metod leśnej inżynierii ekologicznej. Wychował 80 magistrów, 9 doktorów i 3 doktorów habilitowanych, obecnie już profesorów. Jest autorem 207 prac naukowych, popularno – naukowych, dydaktycznych i kierunkujących politykę leśną. Wśród nich wyróżnia się książka naukowa „Ecology of forest insect” (1987) oraz podręcznik akademicki „Entomologia leśna” (Warszawa 1996). Wyniki badań referował na licznych konferencjach krajowych i zagranicznych. Jego osiągnięcia naukowe zostały wykorzystane w praktyce leśnej (instrukcje ochrony lasu i hodowli lasu). Będąc wiceministrem doprowadził do opracowania „Polityki leśnej Państwa”. Stanowisko Polski wobec globalnych problemów leśnictwa i ochrony środowiska prezentował m.in. na światowym forum, na konferencjach. Był inicjatorem pierwszego po 70 latach kongresu Leśników Polskich (Warszawa 1997), gdzie wygłosił referat główny pt. „Leśnictwo a wyznania cywilizacyjne XXI wieku”.
Wielce Szanowny Panie Burmistrzu,
Wysoka Rado,
Szanowni Honorowi Obywatele tego zacnego pięknego miasta!
W sposób szczególny chce się zwrócić do człowieka niepowtarzalnego, do Pana Andrzeja Szujeckiego. Drogi Panie Profesorze czuje się naprawdę, jak Pan wie, bardzo zaszczycony, że mogę parę słów o jakże bogatym Pana życiu opowiedzieć. Właściwie o Panu Profesorze można by było mówić bardzo długo i nikt by się z Państwa nie znudził tym, co by słyszał.
Profesor dr hab. Andrzej Szujecki urodził się w 1929 r. w Stawiskach pow. Kolno. Po okresie tułaczki, przypadającej na okres wczesnej młodości w czasie II wojny światowej aż do 1947 roku, podejmuje studia na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie, które kończy w 1953 r. data ta zapoczątkowuje drogę życia prof. A. Szujeckiego, związaną z Wydziałem Leśnym SGGW, z Katedrą Ochrony Lasu i Ekologii. Przechodząc kolejno szczeble kariery zawodowej i naukowej, od asystenta do profesora zwyczajnego w 1980 r., zwieńczył tę pracę godnościami doktora honoris causa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w 1999 r. w Warszawie i Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu w 2002 r.
W latach 1970 – 1975 oraz 1984 – 1990 był dziekanem Wydziału Leśnego SGGW a w latach 1975 – 1981 prorektorem SGGW. W okresie 1993 – 1997 pełnił funkcje podsekretarza stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska, Zasobów naturalnych i Leśnictwa, odpowiedzialnego za leśnictwo. Z pełnionych, ważniejszych funkcji społecznych należy wymienić m.in. stanowisko: prezesa Polskiego Towarzystwa Leśnego (1981 – 1993), przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Badawczego Leśnictwa (1970 – 1991), przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Ekologii PAN (1984 – 1990), przewodniczącego Rady Naukowej Kampinoskiego Parku Narodowego (1980 – 1993), członka Państwowej Rady Ochrony Środowiska w latach 1984 – 1993, etc.
Z wielkim zaangażowaniem podjął się wysiłku opracowania koncepcji ogólnopolskiego programu badawczego „Ekologiczne podstawy gospodarki leśnej kształtowania zdolności lasu do pełnienia wielostronnych funkcji” w ramach CPBP 04.10 „Ochrona i kształtowanie środowiska’, który następnie z dużym sukcesem koordynował w latach 1985 – 1990. Wyniki tego programu, jak i wyniki jego wcześniejszych badań zespołowych, interdyscyplinarnych, stworzyły podstawy koncepcji proekologicznego modelu gospodarki leśnej, której założenia i kierunki zostały wdrożone w okresie działalności w MOŚZNiL.
Koncepcje i przemyślenia wypracowane w procesie badawczym przez profesora Andrzeja Szujeckiego były konsekwentnie prze niego prezentowane w licznych gremiach doradczych, opiniotwórczych i organizacjach naukowych, w których działalności uczestniczył i nadal uczestniczy.
Problematykę badawczą dorobku naukowego profesora A. Szujeckiego można podzielić na trzy główne nurty:
• entomologia, w tym taksonomia i faunistyka owadów, bionomia owadów leśnych;
• ekologia, w tym: wpływ człowieka na ekosystemy leśne i ich reakcje stresowe, restytucja i rehabilitacja ekosystemów leśnych metodami inżynierii ekologicznej;
• studia nad modelem proekologicznej, wielofunkcyjnej, gospodarki leśnej.
W okresie 46 lat pracy naukowej prof. A. Szujecki uzyskał bogaty dorobek piśmienniczy, około 214 publikacji, w tym 81 twórczych i 14 publikacji książkowych.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe:
• zainicjowanie nowego kierunku badawczego polegającego na rozpoznawaniu zmian ekosystemowych na podstawie charakterystyk zgrupowań owadów epigeicznych i glebowych (zooindykacja waloryzacja ekosystemów);
• rozpoznanie ekosystemowych skutków zrębowego sposobu zagospodarowania lasu oraz tempa i charakteru restytucji lasu na gruntach porolnych;
• zaproponowanie koncepcji leśnej inżynierii ekologicznej i jej sprawdzenie w okresie zalesień.
Efekty prac, koncepcji i działalności naukowej prof. A. Szujeckiego, które zostały wdrożone w Lasach Państwowych:
1. Współautorstwo Instrukcji Ochrony Lasu (1987).
2. Współautorstwo Instrukcji Hodowli Lasu (1987).
3. Na bazie opracowanej przy Jego udziale polskiej Polityki Ochrony Zasobów Leśnych powstało Zarządzenie Dyrektora Generalnego LP Nr 11 z 1995 r.
4. Koncepcja Leśnych Kompleksów Promocyjnych.
5. Nowelizacja Ustawy o lasach z 1997 r. wprowadziła:
• zmianę koncepcji i funkcji gospodarki leśnej (las = ekosystem),
• obowiązek programu ochrony przyrody w planach urządzania lasu
• umocowała prawnie LKP.
6. Wdrożenie koncepcji Regionalnych Operacyjnych Programów Leśnych.
7. Jako Doradca Ministra Środowiska przygotował i wygłosił w 2003 roku na IV Konferencji Ministerialnej w Wiedniu wystąpienie w imieniu Ministra stanowisko polski w sprawie leśnictwa.
Mimo, że prof. A. Szujecki od kilku lat przebywa na zasłużonej emeryturze, to nadal służy swoją wiedza fachową i doświadczeniem kręgom decydenckim w resorcie Ochrony Środowiska, leśnictwie itp. Pełniąc funkcje:
- doradcy Ministra Środowiska w latach 2001-2003,
- przewodniczącego Rady Leśnictwa (2002-2005),
- przewodniczącego Zespołu Koordynacyjnego ds. Narodowego Programu Leśnego.
- przewodniczącego Rady Programowej i Redaktora Naczelnego Historii Lasów Państwowych 1924-2004.
Leśnictwo polskie podległe przeobrażeniom wg wizji i koncepcji profesora Szujeckiego wysunęły Polskę na czoło krajów doskonalących swą politykę leśną zgodnie z tzw. Procesem helsińskim.
Prof. A. Szujecki osiągnął rzadko spotykany sukces uczonego, którego wyniki badań, studiów i przemyśleń zostały na tak duża skalę wdrożone do praktyki i zapoczątkowały przełom w polityce leśnej kraju.
Kończąc chcę nawiązać do bardzo osobistej wypowiedzi Pana Profesora wypowiedzianej na konferencji „Ochrona lasów wyzwaniem cywilizacyjnym XXI wieku”. Pan Profesor powiedział wówczas, że człowiek część swoich walorów i wad zawdzięcza układom genetycznym, ale jeszcze więcej uzyskuje z obserwacji otoczenia, z kontaktu z ludźmi, z którymi się w życiu spotyka, z sytuacji, które musi rozwiązać.
W swoim bogatym życiu spotkał Pan wielu ludzi dobrych i mądrych. Jakże wzruszająca jest wypowiedź, że swoje sukcesy zawdzięcza Pan dwóm kobietom – Mamie i Żonie. Tak najczęściej jest, ze mądrzy ludzie potrafią czerpać z mądrości innych. Osobiście bardzo cenię działalność Pana Profesora i jestem pełen podziwu dla wszystkich Pańskich dokonań. Bliski jest mi Pana pogląd, żeby przyrodę chronić nie przed człowiekiem, ale dla człowieka. Jak Pan stwierdził w swojej wypowiedzi, bliska jest również Panu myśl Prof. W. Jedlińskiego „ ….. że życie nasze ma sens tylko wówczas, kiedy służy doskonaleniu idei społecznie użytecznych”. Będąc wyznawcą tej idei swoim działaniem i pracą był Pan i ciągle jest jej wiernym realizatorem.